dissabte, 10 de desembre del 2016

Fauna de les cavernes (III). Ratpenats (II)

Segona part de postals dedicades als ratpenats, editades per l'Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique i el Muséum d'Histoire Naturelle de Bourges.

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
     KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Rhinolophus ferum-equinum (Schreber)
Le Grand Fer à cheval                                    De Grote Hoefijzerrneus
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 42
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 42
           42. - Rhinolophus ferrum-equinum (Schreber)
                                  Le Grand Fer à cheval.
Nez surmonté d'un repli cutané dont la partie inférieure
ressemble à un fer à cheval; oreilles pointues et sans oreillon
(tragus). L'avant-bras mesure 52 à 58 mm. Espèce caver-
nicole; passe l'hiver, en état de léthargie, dans les grottes
de la région calcareuse de la Belgique.
                                De Grote Hoefijzerneus.
Neusuitgroeisel gevormd door een huidplooi waarvan het
onderste deel hoefijzervormig is; puntige oorschelpen zonder
oorklep (tragus). De voorarm meet 52 tot 58 mm. Deze
soort verblijft in rotsholen en brengt de winter slapend
door in de grotten der kalkstreek van België.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
   KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Rhinolophus hipposideros (Bechstein)
Le Petit Fer à cheval                                      De Kleine Hoefijzerrneus
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 43
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 43
           43. - Rhinolophus hipposideros (Schreber)
                                  Le Petit Fer à cheval.
Diffère du Grand Fer à Cheval principalement par la taille.
La longueur de l'avant-bras varie de 38 à 40 mm. Pendant
l'hiver se trouve dans les grottes en nombre plus élevé
 que son grand congénère. Au repos, la queue avec la
membrane interfémorale des Rhinolophes son repliées sur
l'arrière du dos.
                            De Kleine Hoefjzerneus.
Onderscheidt zich hoofdzakelijk van de Grote Hoefijzer-
neus door haar grootte. De langte van voorarm wisselt
tussen 38 eb 40 mm. Brengt de winter door in grotten,
doch vormt groter gezelschappen dan de Grote Hoefijzer-
neus. Bij de Bladneuzen worden de staart en de inter-
femorale vlieghuid, in rusttoestand, over het achterste deel
van de rug teruggeplooid.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10 x 15 cm
Revers: Petit rhinolophe. Rhinolophus hipposideros.
Editor: Muséum d'Histoire Naturelle de Bourges
Fotògraf: Laurent Arthur

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
   KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Barbastella barbastellus (Schreber)
La Barbatelle                                                                      De Dwasoor
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 45
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 45
           45. - Barbastella barbastellus (Schreber)
                                  La Barbastelle.
Oreilles à peine plus longue que largues et réunies entre
elles sur le front. Oreillon (tragus) rappelant un fer de
lance. Avant-bras : 38 à 40 mm. Membranes des ailes,
très foncées, attachées à la base des orteils. Queue à peu
près aussi longue que le corps y compris la tête. Sillon sur
le dessus du museau. Caractère querelleur. Hiverne dans
les grottes.
                            De Dwarsoor.
Oorschelpen, iets langer dan breed en op het voorhoofd
onderling verbonden. Oorklep (tragus) lancetvormig. Voor-
arm : 38 to 40 mm. Vlieghuid donker gekleurd, vast-
gehecht aan de basis der tenen. Staart ongerveer zo lang
als kop en romo samen. Groeve bovenop de snuit. Strijd-
lustig. Brengt de winter door in grotten.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10 x 15 cm
Revers: Barbastelles. Barbastella barbastellus.
Editor: Muséum d'Histoire Naturelle de Bourges
Fotògraf: Laurent Arthur

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
      KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Pipistrellus pipistrellus (Schreber).
La Pipistrelle                                                           De Dwergvleermuis.
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 46
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 46
           46. - Pipistrellus pipistrellus (Schreber)
                                  La Pipistrelle.
Le plus petite des Chauves-souris vivant en Belgique: son
avant-bras mesure 39 à 32 mm. au maximun. Porvue
à l'arrière de l'ergot du pied d'un petit lobe membaneux
(épiblème). Vit en colonies dans les trous d'arbres, sous
le lierre, sous les toits, dans les fentes des rochers et des
murs. Vole tôt le soir.
                            De Dwergvleermuis.
Is de kleinste der in België voorkomende Vleermuizen; de
voorarm meethoogstens 30 tot 32 mm. Aan de voet bevindt
zich achter het spoorbeentje een klein, vliezig aanhangsel.
Leeft in gezelschappen in boomholten, tussen klimop, onder
daken, in muur en rotsspleten. Komt 's avonds reeds vroeg
te voorschijn.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
     KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Eptesicus srotinus (Schreber).
La Sérotine                                                                       De Laatvlieger.
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 47
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 47
           47. - Eptesicus serotinus (Schreber)
                                  La Sérotine.
Espèce champêtre de grande taille : l'avant-bras mesure
de 49 à 35 mm. Petits épiblèmes ergots des pieds.
Tragus court en forme de faucille. Vit isolément dans les
trous d'arbres et sous les toits des vieux édifices. Se réveille
tard au printemps et ne vole qu'apres la tombée de la nuit.
                               De Laatvlieger.
Landelijke soort van grote gestalte : de voorarm meet 49
tot 53 mm. Klein aanhangsel aan de lange spoorbeenderen.
Korte, sikkelvormige oorklep (tragus). Leeft eenzaam in
boomholten en onder de daken van oude gebouwen. De
winterslaap eindigt pas in de late lente. Vliegt slechts rond
nadat de duisternis is ingevallen.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
   KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                         Nyctalus leisleri (Kuhl).
La Noctule de Leisler.                            De Rose Vleermuis van Leisler.
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 49
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 49
                         49. - Nyctalus leisleri (Kuhl).
                                  La Noctule de Leisler.
La petite Noctule diffère de la Noctle ordinaire presque
uniquement par la taille : son avant-bras ne mesure que
40 à 42 mm. Elle est aussi beaucoup plus rare. - Les
Chauves-souris se guident par des ultra sons qu'elles émettent
et qui, réfléchis par les obstacles, retournent à leurs oreilles
(principe du "radar").
                            De Rose Vleermuis van Leisler.
De Kleine Rosse Vleermuis verschilt van de Gewone Rosse
Vleermuis haast uitsluitend door de gestalte : haar voorarm
meet slechts 40 tot 42 mm. Zij is tevens veel zeldzamer. -
De Vleermuizen richte zich door ultra geluiden die zijzelve
voortbrengen en die, bij terugkaatsing door hinderpalen door
hen terug worden waargenomen (principe van de "radar").
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Mida: 10,5 x 15 cm
Anvers: INSTITUT ROYAL DE SCIENCES NATURELLES DE BELGIQUE
   KONINKLIJK BELGISH INSTITUUT VOOR NATUURWETENSCHAPPEN
                              Myotis myotis (Borkhausen).
Le Mourin.                                                                 De Vale Vleermuis.
Revers: MAMMIFÈRES DE BELGIQUE Nº 50
              ZOOGDIEREN VAN BELGIË Nr 50
                         50. - Myotis myotis (Borkhausen).
                                            Le Mourin.
Comme chez toutes les espèces du genre Myotis, il n'ya pas
de lobe postcalcanéen et le tragus est long et pointu.
L'avant-bras du Murin mesure 60 à 64 mm. Il vit en colonies
dans les trous et sous les toits des vieux édifices, mais passe
l'hiver en létharge dans les grottes.
                                     De Vale Vleermuis.
Bij de Vale Vleermuis ontbreekt, zoals bij al de soorten
van het geslacht Myotis, het aanhangel aan het spoorbeentje;
de oorklep is lang en puntig. De voorarm meet 60 to 64
mm. Leeft, in gezelschappen, in torens en onder de daken
van oude gebouwen doch houdt haar winterslaap in grotten.
Editor: Institut Royal de Sciences Naturelles de Belgique

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada